Bu çalışmanın amacı, lazer ve ultrasonik uç kullanılarak hazırlanmış kök-ucu
kavitelerine yerleştirilen ProRoot MTA, Biodentine ve TotalFill BC RRM retrograd
dolgu materyallerinin marjinal adaptasyonunun taramalı elektron mikroskobu (SEM)
kullanılarak değerlendirilmesidir.
Çalışmamızda 90 adet çekilmiş tek kök tek kanallı üst çene santral insan dişi
kullanıldı. Kök kanallarının şekillendirme ve dolum işlemlerinden sonra; kök uçları
rezeke edilen dişler her grupta 15 adet örnek olmak üzere rastgele altı gruba ayrıldı: Grup
1: Ultrasonik uç+MTA, Grup 2: Ultrasonik uç+Biodentine, Grup 3: Ultrasonik
uç+TotalFill, Grup 4: Lazer uç+MTA, Grup 5: Lazer uç+Biodentine ve Grup 6: Lazer
uç+TotalFill. Frez ve zımpara kullanılarak açığa çıkarılan dolgu materyallerinin dentin
ile adaptasyonu SEM ile incelendi. x150 büyütme altında apikal ve koronal 1 mm'de
alınan mikrograflar üzerinde dentin ve dolgu materyali arası mesafe ölçümlerinden en
büyük değer kaydedilirken; x34 büyütmede ise alınan mikrografların materyal ve dentin
arası boşluklu alanların toplamı Image J programı kullanılarak hesaplandı. Koronal bölge
ölçümlerinde ultrasonik uç ile açılan kavitelerde Biodentine grubunun TotalFill
grubundan; apikal bölge ölçümlerinde ise Biodentine grubunun, TotalFill ve ProRoot
MTA gruplarından anlamlı ölçüde daha yüksek olduğu gözlendi (sırasıyla, p<0,001,
p<0,001, p=0,007). Image J programı ile yapılan ölçümlerde ultrasonik uç ile açılan
kaviteler için Biodentine grubunun TotalFill grubundan; lazer ucu ile açılan kavitelerde
ise Biodentine grubunun ProRoot MTA grubundan anlamlı ölçüde yüksek olduğu
gözlendi(sırasıyla, p<0,001, p>0,002).
Çalışmamızın sonuçlarına göre; dentin ve dolgu materyali arası en düşük toplam
boşluklu alanın lazerle açılan kavitelere ProRoot MTA veya TotalFill yerleştirildiğinde
oluştuğu görülürken; dentin ve materyal arası en büyük mesafe değeri apikalde
ultrasonikle açılan kavitelere Biodentine yerleştirildiğinde tespit edildi.
The aim of this study was to evaluate the marginal adaptation of ProRoot MTA,
Biodentine and TotalFill BC RRM applied in root-end cavities prepared by ultrasonic and
laser tips using SEM.
Ninety extracted single-rooted, human maxillary anterior teeth were used. After the
preparation and obturation of the root canals, the root-end resections were performed.
Specimens in experimental groups were randomly divided into six groups each having 15
specimens as follows: Group 1: Ultrasonic tip+MTA, Group 2: Ultrasonic
tip+Biodentine, Group 3: Ultrasonic tip +TotalFill, Group 4: Laser tip+MTA, Group 5:
Laser tip+Biodentine, Group 6: Laser tip+TotalFill. Each specimen was prepared
longitudinally with burs and subsequently with sandpapers to expose the filling material.
1mm of apical and coronal micrographs under x150 magnification were taken and the
highest distance between dentin and filling material was recorded. Total gap area was
calculated using Image J program on x34 magnificated micrographs. Regarding root-end
cavities prepared with ultrasonic tip, in the coronal region Biodentine group was
significantly higher than the TotalFill group while Biodentine group was significantly
higher than TotalFill and ProRoot MTA groups in the apical region (respectively,
p<0.001, p=0.007). Based on the measurements obtained by Image J, Biodentine group
was significantly higher than TotalFill group in root-end cavities prepared by ultrasonic
tip (p<0.001). Similarly, Biodentine group was significantly higher than ProRoot MTA
group in root-end cavities prepared by laser tip (p=0.002).
According to the results of this study, the minimum total gap area between dentin
and filling material was observed for cavities prepared with laser tip and filled with
ProRoot MTA or TotalFill. The largest distance between the dentin and filling material
was observed for cavities prepared with laser tip and filled with Biodentine in the apical
region.
