Alerjik rinit ve/veya astım tanılı monosensitize hastalarda immünoterapinin yeni duyarlanma üzerine etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç:Polikliniğimizde AR ve/veya astım tanısı ile izlenen ve alerjen spesifik immünoterapi (SIT) başlanan monosensitize hastalarımızda, SIT'in yeni duyarlanma üzerine etkisinin araştırılması amaçlandı. Yöntem:Polikliniğimize 2011-2013 yılları arası başvurup AR ve/veya astım tanısı alan 5-16 yaşarası monosensitif hastalar çalışmaya alındı. SCIT ve farmakoterapi grubu olarak iki alt gruba ayrıldı. Tüm hastalar için en az 5 yıl kliniğimizce takipli olma, bazal ve tedavi sonrası olmak üzere en az 2 cilt testine sahip olma şartları arandı. Ayrıca SCIT grubuna 5 yıllık SCIT sürecini tamamlayanlar dahil edildi. Guruplardaki hastaların yaşları, cinsiyetleri, tanıları, bazal ve 5 yıllık takip sonrası cilt testi sonuçları, duyarlı oldukları alerjen cinsleri, 5 yıllık takip sonrası gelişen yeni duyarlanma varlıkları, bazal ve 5 yıllık takip sonrası değerlendirilen medikal skorları, ev tozu akarına duyarlılarının df ve dp çapları dosyalarından retrospektif olarak incelendi ve veriler istatistiksel açıdan karşılaştırıldı. Bulgular:SIT grubu ile farmakoterapi grubunun yaş, cinsiyet, tanı ve duyarlı olunan alerjen dağılımı ve bazal medikal skoru benzerdi (p>0.05). 5 yıllık takip sonunda IT alan grup farmakoterapi grubu ile kıyaslandığında medikal skorda bazal değerlere göre istatistiksel olarak anlamlı azalma mevcuttu (p<0.05). İki grup arasında yeni duyarlanma açısından fark saptanmadı (p=0.346). Ayrıca yeni duyarlanma gösteren hastalarda bazal ve 5 yıllık izlem sonrası medikal skor karşılaştırıldığında farmakoterapi grupta medikal skorda artışgörülürken, SCIT grubunda medikal skorda azalma mevcuttu. Farmakoterapi grubundaki medikal skordaki değişim istatistikel olarak anlamsızken (p=0.438),SCIT grubunda anlamlıydı(p=0.026). Sonuç:SIT'in monosensitize hastalarda yeni duyarlanma gelişimini önleyici etkisi saptanmamışolmakla birlikte, yeni duyarlılanma geliştiren hastalarda medikal skorun azalmasında etkili olduğu görülmüştür.

Objective:The aim of this study was to investigate the effect of SIT on new sensitization in our monocensitized patients who were followed up with the diagnosis of asthma and / or allergic rhinitis in our outpatientclinic and allergen-specific immunotherapy (SIT) was started. Method:Monosensitive patients aged 5-16 who were admittedto our outpatient clinic between 2011-2013 and were diagnosed with asthma and / or AR were included in the study. It was divided into two subgroups as SCIT and pharmacotherapy group. For all patients, the conditions of being followed-up by our clinic for at least 5 years, having at least 2 skin tests including basal and after treatment were sought. In addition, those who completed the 5-year SCIT process were included in the SCIT group. Age, gender, diagnosis, skin test results of the patients in the groups basal and after 5-year follow-up, allergen types that they are sensitive to, new sensitization status developed after 5-year follow-up, medical scores evaluated atthe basal and after 5-year follow-up, df and dp diameters of patients who patients sensitiveto house dust mite were analyzed retrospectively from files. The data obtained were compared statistically. Results:The age, gender, diagnosis and susceptible allergen distribution and baseline medical score of the SIT group and the pharmacotherapy group were similar (p> 0.05). At the end of the 5-year follow-up, when compared withthe pharmacotherapy group, the IT group had a statistically significant decrease in medical score compared to baseline values (p<0.05). There was no difference in terms of new sensitization between the two groups (p=0.346). In addition, when the medical score wascompared in baseline and 5-year follow-up in patients with new sensitization, therewas an increase in the medical score in the pharmacotherapy group, while there was a decrease in the medical score in the SCIT group. While the change in the medical score in thepharmacotherapy group was statistically insignificant (p = 0.438), it was significant in the SCIT group (p = 0.026). Conclusion:Although SIT has not been found to prevent the development of new sensitization in monosensitized patients, it has been found to be effective in reducing the medical score in patients who develop new sensitization.