Matematiksel modelleme etkinliklerinin 7. Sınıf öğrencilerinin duyuşsal özelliklerine etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, matematiksel modelleme etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin duyuşsal özelliklerine etkisini ve deney grubu öğrencilerinin etkinliklere ilişkin görüşlerini incelemektir. Çalışma 2018-2019 eğitim öğretim yılının 2. döneminde İstanbul ili Pendik ilçesinde yer alan bir devlet okulunda gerçekleşmiştir. Araştırma karma araştırma yöntemlerine göre yürütülmüştür. Ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel modelin kullanıldığı 7 haftalık çalışma; matematik uygulamaları dersinde 29'u deney grubu, 30'u kontrol grubu olmak üzere 59 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Dersler araştırma boyunca deney grubu ile model oluşturma etkinlikleri ile yürütülürken, kontrol grubunda ise ders kitabındaki etkinlikler geleneksel yöntemlerle işlenmiştir. Veri toplama aracı olarak Matematiğe Yönelik Tutum Ölçeği, Matematiğe Yönelik Kaygı Ölçeği, Matematiğe Karşı Özyeterlik Algısı Ölçeği, Matematik İnanç Ölçeği ve Öğrenci Görüş Formu kullanılmıştır. Nicel veriler SPSS 18, nitel veriler betimsel analiz kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak matematiksel modelleme etkinliklerinin öğrencilerin matematiğe yönelik tutumlarını ve inançlarını pozitif yönde artırdığı, matematik özyeterlik algıları ve kaygıları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılığa sebep olmadığı görülmüştür. Öğrenciler matematiksel modelleme etkinliklerini eğlenceli, ilgi çekici, gerçek hayat problem durumlarını içeren, çok yönlü düşünme becerisi gerektiren, farklı bakış açıları kazandıran ve daha başarılı hissetmelerini sağlayan etkinlikler olarak ifade etmiştir.

The aim of this study is to examine the effect of mathematical modeling activities on the affective characteristics of 7th grade students and the experimental group students' views on the activities. The study was carried out in a public school in Pendik district of Istanbul province in the second term of the 2018-2019 academic year. Research is carried out according to mixed method design. 7 weeks study using a quasi-experimental model with pretest-posttest control group; in the applications of mathematics lesson was conducted with 59 students, 29 of which were in the experimental group, and 30 of them were in the control group. Along the research, while the courses were conducted with modeling techniques in experimental group, in the control group, the courses were conduqted with activities in the coursebook were applied with traditional methods. As data collection tools, Attitude Scale towards Mathematics, Mathematics Anxiety Scale, Self-Efficacy Perception Scale Against Mathematics, Mathematics Belief Scale and Student Opinion Form were used. Quantitative data were analyzed using SPSS 18, qualitative data were analyzed using descriptive analysis. The mathematical modeling activities which were carried out with the experimental group were found to be effective in increasing the attitude and belief towards mathematics a, while it was found ineffective in changing perception of math self-efficacy and math anxiety. Students expressed mathematical modeling activities as fun, interesting, involving real-life problem situations, requiring versatile thinking skills, providing different perspectives and making them feel more successful.