2002’den 2020’ye kadar türkiye’nin odka stratejisi: türkiye’nin yumuşak ve sert gücünün entegrasyonu

Abstract

Bilim insanları, geleneksel olarak güce saf gerçekçi bir bakış açısıyla bakmıştır. Öte yandan Joseph Nye, yumuşak güç adını verdiği yeni bir "liberal realist" iktidar perspektifini tanıtmıştır. Bazı sosyal bilim akademisyenleri yanlışlıkla bir devletin sert gücünü kullandığında yumuşak gücün kaynaklarını azaltacağını varsaymıştır. Bu durum, Nye'nin "Smart Power" modelinin daha ayrıntılı bir açıklanmış versiyonunu bulmasını sağlamıştır. Smart güç yaklaşımı, devletin hedeflerine etkili bir şekilde ulaşmasına yardımcı olacak bir "sert, yumuşak ve siber güç entegrasyonu" oluşturma becerisine bağlıdır. Nye'nin modeli, birbirini sabote etmek yerine birbirini desteklemeyi garanti edecek şekilde sert, yumuşak ve siber gücü uygulamaya dayanmaktadır. Bu araştırma, bir smart güç paradigması oluşturmayı ve onu uygulayarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle çalışma, bu farklı türdeki güç kaynaklarının istenen / istenmeyen güç sonuçlarına dönüştürülmesini incelemeden önce Türkiye'nin güç kaynaklarını değerlendirecektir. Bu çalışma, 2002-2020 zaman aralığını kapsamaktadır, bu aralık AKP dönemini yansıtmaktadır. Coğrafi boyutlar, Arapça konuşmayan tüm azınlıklar hariç olmak üzere MENA bölgesidir. ODKA'yı seçmek, Davutoğlu'nun ODKA'nın Türkiye'nin stratejik derinliğinin önemli bir parçası olduğu varsayımlarından esinlenmiştir. İran ve İsrail gibi Arapça konuşulmayan ülkelerin hariç tutulması, çalışmanın metodolojisinin doğasından kaynaklanmaktadır. Bu çalışma, bir içerik analizine izin vermek için hedeflenen halkların birleşik bir kültürel geçmişini varsaymayı gerektirir. Analiz; nicel ve nitel yöntemleri ve birincil ve ikincil verileri içerir. Çalışma, Türkiye'nin MENA stratejisinin Nye standartlarına uygun bir akıllı güç stratejisi olarak kabul edildiğini doğrulamak için üç hipotezi incelemektedir.

Traditionally, scholars have viewed power from a pure realist perspective. On the other hand, Prof. Joseph Nye introduced a new Liberal Realist perspective of power, which he named soft power. Some social science scholars mistakenly made assumptions such as: assuming that when a state uses its hard power, it will diminish the resources of soft power. This led Nye to come up with a further explained version of his model SMART POWER. A SMART Power approach depends on the ability of the state to create an integration of hard, soft, and cyber power that will help it reach its goals effectively. Nye's model depends on the Idea of practicing Hard, Soft, and Cyber Power in allowing context in a way that guarantees the three supports each other instead of sabotaging each other. This research aims to create a SMART power paradigm and to evaluate it through applying it. Hence, the study will assess Turkey's power resources before examining the conversion of these different types of power resources into desired/undesired power outcomes. The Time dimension of this study is (2002 to 2020) because this timeline reflects the AKP Era. The geographical dimensions will be the MENA Region with excluding (All the non-Arabic speaking minorities). Choosing MENA is inspired by Davutoglu's assumptions that MENA is an essential part of Turkey's Strategic Depth. Excluding non-Arabic speaking countries like Iran and Israel is due to the study's (Content Analysis) methodology, which requires assuming a unified cultural background of the targeted Publics. The analysis includes quantitative and qualitative methods and comprises primary and secondary data). The study examines three hypotheses to confirm that Turkey's MENA Strategy is considered a SMART Power Strategy following Nye's standards.