Klinik örneklerden izole edilen enterokokların virulans faktörlerinin yüksek düzey aminoglikozid direnciyle ilişkilendirilmesi

Abstract

Giriş ve amaç Enterokoklar tüm dünyada yaygın görülen nozokomiyal enfeksiyon etkenidir. Enterokoklara bağlı özellikle endokardit gibi ciddi enfeksiyonların tedavisinde kullanılan yüksek düzey aminoglikozidlerde artan direnç, başta direnç genleriyle virülans faktörleri olmak üzere enterokokların daha fazla araştırılmasını gerekli kılmıştır. Çalışmamızda hastanemizin mikrobiyoloji laboratuvarında değerlendirilen klinik örneklerden üretilen yüksek düzey aminoglikozid dirençli enterokok suşlarındaki; dirençten sorumlu genlerin araştırılması, virülans faktörlerinin fenotipik ve genotipik yöntemlerle saptanması ve direnç genleriyle ilişkilendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem Klinik örneklerden izole edilen yüz yüksek düzey aminoglikozid dirençli enterokok suşu çalışmaya alınmıştır. İzolatlar MALDI TOF-MS (BioMérieux, Fransa) otomatize sistemi kullanılarak tanımlanmıştır. Sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle izolatların antimikrobiyal duyarlılıkları test edilmiştir. Hemolizin üretimi, jelatinaz aktivitesi ve biyofilm üretimi fenotipik yöntemler ile belirlenmiştir. Virülans genlerinden asa1, esp ve gelE genleri ile yüksek düzey aminoglikozid direnç genlerinden aac (6')-Ie-aph(2')-Ia, aph (2')-Ib, aph (2')-Ic, aph (2'')-Id PZR yöntemiyle araştırılmıştır. Bulgular Enterokok türlerinin %71'i idrar örneklerinden izole edilmiş olup çoğunluğunu E. faecium (%68) izolatları oluşturmaktadır. Fenotipik yöntemlerle belirlenen biyofilm üretimi ile PZR yöntemiyle saptanan virülans genlerinin varlığı E. faecalis'te E. faecium'dan daha yüksek oranda tespit edilmiştir. E. faecium izolatlarının; ampisilin, teikoplanin ve vankomisin direnç oranı, E. faecalis izolatlarından istatistiksel olarak yüksek saptanmıştır. Enterokok izolatlarının tümünde aac(6')-1e-aph(2'')-1a aminoglikozid direnç geni tespit edilmiştir. Sonuç İzolatların antibiyotik direnci ile virülans faktörlerinin fenotipik ve genotipik olarak araştırılması; çoklu ilaca dirençli enterokok enfeksiyonlarının önlenmesi, kontrolü ve tedavisinde yardımcı olacaktır. Çalışmamızda antibiyotiklere duyarlı izolatlarda virülans faktörlerinin daha yaygın olduğu görülmüştür. Antibiyotiklere duyarlı enterokokların da ciddi enfeksiyonlar yapabileceği akılda tutulmalı, hastane enfeksiyonu kontrol önlemlerinin alınması sırasında göz ardı edilmemelidir.

Introduction and purpose Enterococci are common nosocomial infections all over the world. Increased resistance to enterococci in high-level aminoglycosides used in the treatment of serious infections such as endocarditis necessitated further investigation of enterococci, particularly resistance genes and virulence factors. In our study, it was aimed to investigate the genes responsible for resistance, to detect virulence factors by phenotypic and genotypic methods and to associate them with resistance genes in high-level aminoglycoside resistant enterococci isolated from clinical specimens evaluated in the microbiology laboratory of our hospital. Materials and methods One hundred high-level aminoglycoside resistant enterococci strains isolated from clinical specimens were included in the study. Isolates were identified using the MALDI TOF-MS (BioMérieux, France) automated system. Antimicrobial susceptibility of isolates was tested by broth microdilution method. Hemolysin production, gelatinase activity and biofilm production were determined by phenotypic methods. Virulence genes asa1, esp, gelE genes and high-level aminoglycoside resistance genes aac (6')-Ie-aph(2')-Ia, aph (2')-Ib, aph (2')-Ic, aph (2'')-Id were investigated by PCR method. Results 71% of enterococci species were isolated from urine samples, and most of them were E.faecium (68%) isolates. Biofilm production determined by phenotypic methods and the presence of virulence genes determined by PCR method were detected at a higher rate in E.faecalis than in E.faecium. Ampicillin, teicoplanin and vancomycin resistance rates of E.faecium isolates were statistically higher than E. faecalis isolates. aac(6')-1e-aph(2'')-1a aminoglycoside resistance gene was detected in all enterococci isolates. Conclusion Phenotypic and genotypic investigation of antibiotic resistance and virulence factors of isolates will help in the prevention, control and treatment of multidrug-resistant enterococcal infections. In our study, virulence factors were found to be more common in isolates sensitive to antibiotics. It should be kept in mind that enterococci sensitive to antibiotics can also cause serious infections and should not be ignored during hospital infection control measures.