Acil servise mental durum değişikliği ile başvuran 65 yaş üstü hastalarda 4’a’s test (4at) deliryum değerlendirme ölçeğinin deliryum tanısındaki yeri

Abstract

Amaç: Deliryum, mental durum değişikliği (MDD) neden olan akut nöropsikiyatrik sendromlardan biridir. Morbidite ve mortalite ile ilişkilidir. Bu çalışma, acil servise başvuran MDD'li yaşlı hastalarda deliryumun saptanmasında 4 'A's testin (4AT) tanısal değerini belirlemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tek merkezli, prospektif ve gözlemsel bir çalışmadır. Acil servise mental durum değişikliği, ajitasyon, halüsinasyon, stupor, konuşma veya hareketlerde yavaşlama, uyanıklık veya oryantasyon bozukluğu, uyku bozukluğu ile başvuran, mRASS'ı 0'dan farklı olan 65 yaş üstü hastalar çalışmaya dahil edildi. Dışlama kriterleri: mRASS 0, travma sonrası MDD, GKS <12, konuşma bozukluğu ve sağırlık, Türkçe bilmeyen, çalışmaya katılmayı kabul etmeyen. Dahil edilen hastalar acil servis hekimleri tarafından 4AT testi, psikiyatrist tarafından altın standart olan DSM-5'e göre değerlendirdi. Birincil sonuç, deliryumlu hastalarda 4AT'nin tanısal değerliliğiydi. İkincil sonuç, hasta özelliklerinin deliryum ile ilişkisiydi. Bulgular: Toplam 74 hastanın ortanca yaşı 79 (IQR:12), %51'i erkekti. 44 (%59,5) hastada hipertansiyon mevcuttu. 20 (%28,2) hasta serebrovasküler hastalık tanısı aldı, 29 (%39,2) hasta takibinde taburcu edildi, 45 (%60,8) hastada kötü sonlanım saptandı. DSM-5 kriterlerine göre 26 (%35,1) hastada deliryum saptandı. Deliryum teşhisinde 4AT için 0.8 duyarlılık, 0.4 özgüllük, 0.42 PPD ve 0.8 NPD tespit edildi. Hasta özellikleri ile deliryum gelişimi arasında anlamlı bir ilişki yoktu. Sonuç: 4AT, acil serviste mental durumu değişmiş hastalarda deliryum dışlanması için hızlı ve kullanışlı bir araçtır.

Objective: Delirium is one of the acute neuropsychiatric syndromes that cause altered mental status (AMS). It is associated with morbidity and mortality. This study aimed to determine the diagnostic value of the 4 'A's test (4AT) in the detection of delirium in elderly patients with AMS presenting to the emergency department. Materials and Methods: This is a single-center, prospective and observational study. Patients over 65 years of age, who presented to the emergency department with mental status changes, agitation, hallucinations, stupor, slowing of speech or movements, wakefulness or disorientation, sleep disturbance, and whose mRASS was different from 0, were included in the study. Exclusion criteria: mRASS 0, post-traumatic AMS, GCS <12, speech disorder and deafness, did not speak Turkish, refused to participate in the study. Included patients were evaluated by emergency physicians according to the 4AT test and by the psychiatrist according to the gold standard DSM-5. The primary outcome was the diagnostic value of 4AT in patients with delirium. The secondary outcome was the association of patient characteristics with delirium. Results: The median age of 74 patients was 79 (IQR: 12), 51% were male. Hypertension was present in 44 (59.5%) patients. 20 (28.2%) patients were diagnosed with cerebrovascular disease, 29 (39.2%) patients were discharged during follow-up, and 45 (60.8%) patients had a poor outcome. According to DSM-5 criteria, delirium was detected in 26 (35.1%) patients. In the diagnosis of delirium, 0.8 sensitivity, 0.4 specificity, 0.42 PPD and 0.8 NPD were detected for 4AT. There was no significant relationship between patient characteristics and the development of delirium. Conclusion: The 4AT is a fast and useful tool for excluding delirium in patients with altered mental status in the emergency department.