Tiyokolşikosid grubu kas gevşetici ilaçların yağ grefti yaşayabilirliğine etkisinin deneysel olarak araştırılması

Abstract

Giriş ve Amaç: Yağ grefti uygulamaları rekonstrüktif ve estetik cerrahide en çok uygulanan tekniklerden birisidir. Birçok üstünlüklerinin yanısıra yağ grefti uygulamalarının en büyük dezavantajı uygulanan alanda hacim kaybıdır. Bu konuda birçok çalışma yapılmasına rağmen, henüz klinik uygulamada herhangi bir konsensus oluşturulamamıştır. Çalışmamızın amacı tiyokolşikosid grubu kas gevşetici ilaçların aracılığıyla alıcı alanda yağ greftinin temas ettiği yüzeyde myospazma bağlı yıkıcı etkilerin izole edilmesi ve sonrasında rejenerasyon süreci için stabil bir mikroçevre sağlanmasının ağırlık ve hacim kaybınına etkisinin değerlendirilmesi olarak belirlenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada üç ayrı grupta 30 adet Wistar-Albino cinsi sıçan kullanıldı. Birinci gruba iki cerrahi işlem arasında ek müdahale yapılmadı. İkinci gruba oral, üçüncü gruba parenteral yoldan 5 gün tiyokolşikosid grubu ilaç uygulandı.12 haftalık takip süreci sonrasında yağ greftleri geri alındı. Greftler makroskopik, histolojik ve immünohistokimyasal parametreler açısından değerlendirildi. Ardından elde edilen veriler istatistiksel olarak incelendi. Bulgular: Grupların istatistiksel olarak Kruskal-Wallis testi ile karşılaştırmasında deneklerin ağırlık yüzde değişim oranları benzerdi. Parenteral uygulama grubundaki greft ağırlık azalması ve inflamasyon oranı kontrol grubuna göre düşüktü. Oral ve parenteral uygulama grubundaki greft hacim azalması kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşüktü. Parenteral uygulama grubundaki fibrozis oranı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derece yüksekti. Tamamlanmış vaskülogenezin değerlendirmesinde oral uygulama grubunun boyanma oranları kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti.Gelişimi devam eden neovaskülarizasyonun değerlendirmesinde parenteral uygulama grubunun boyanma oranları kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşüktü. Diğer parametreler değerlendirildiğinde gruplar arasında sonuçlar benzerdi. Sonuç: Çalışmamızda tiyokolşikosid grubu kas gevşetici ilaçların yağ grefti ağırlık ve hacminin korunmasında etkili, kolay uygulanabilir ve başarılı bir yöntem olduğu sonucuna varılmıştır.

Introduction and Aim: Fat graft applications are one of the most applied techniques in reconstructive and aesthetic surgery. In addition to many advantages, the biggest disadvantage of fat graft applications is the loss of volume in the applied area. Despite many studies on this subject, no consensus has yet been established in clinical practice. The aim of our study was to isolate the destructive effects of thiocolchicoside group muscle relaxants due to myospasm on the surface of the fat graft in the recipient area and to evaluate the effect of maintaining a stable microenvironment for the regeneration process on weight and volume loss. Materials and Methods: In the study, 30 Wistar-Albino rats were used in three different groups. No additional intervention was made between the two surgical procedures in the first group. Thiocolchicoside group was administered orally to the second group and parenterally to the third group for 5 days. After a 12-week follow-up period, the fat grafts were taken back. Grafts were evaluated in terms of macroscopic, histological and immunohistochemical parameters. Then, the obtained data were analyzed statistically. Results: When the groups were compared statistically with the Kruskal-Wallis test, the weight percent change rates of the subjects were similar. Graft weight reduction and inflammation rate in the parenteral administration group were lower than in the control group. Graft volume reduction in the oral and parenteral administration group was significantly lower than in the control group. Fibrosis rate in the parenteral administration group was statistically significantly higher than the control group. In the evaluation of completed vasculogenesis, the staining rates of the oral administration group were significantly higher than the control group. In the evaluation of the developing neovascularization, the staining rates of the parenteral administration group were significantly lower than the control group. Results were similar between groups when other parameters were evaluated. Conclusion: In our study, it was concluded that thiocolchicoside group muscle relaxants are an effective, easily applicable and successful method in preserving fat graft weight and volume.