AMAÇ: Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de tam zamanlı aile hekimliği asistanlığı yapmakta
olan hekimlerin yaşlılara yönelik tutumlarını araştırmak ve bu tutumlar ile ilişkili faktörleri
tanımlamaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Tasarım tipi kesitsel olan araştırmanın evreni, çalışmanın yapıldığı
Aralık 2020 tarihinde Türkiye’de tam zamanlı uzmanlık eğitimi almakta olan aile hekimliği
asistanlarından oluşmaktadır. 387 kişi araştırmaya dahil edilmiştir. Online anket yöntemi
kullanılan araştırmanın veri toplama formunda UCLA Yaşlı Tutum Değerlendirme Anketi,
sosyodemografik bilgiler, hekimlik ve asistanlığa dair bilgiler, tıp fakültesinde ve uzmanlık
sırasındaki geriatri eğitimine, yaşlı aile bireylerine ve yaşlı sağlığı ile ilgilenme durumuyla
ilgili sorular yer almıştır. Çalışma onamı anket metninin önünde yer alan yazılı onam ile
alındı. İstatistiksel değerlendirme IBM SPSS 20.0 (IBM Corp., Armonk, NY, USA) paket
programı ile yapıldı. İki yönlü hipotezlerin testinde p<0,05 istatistiksel önemlilik için yeterli
kabul edildi.
BULGULAR: Çalışmamıza %72’si (n=278) kadın, %27,5’i (n=106) erkek, cinsiyetini
belirtmek istemeyen %0,5 (n=2) olmak üzere toplam 386 tam zamanlı aile hekimliği asistanı
katılmıştır. Katılımcıların %69,7’si (n=269) 20-29 yaş aralığında, %30,3’ü (n=117) 30 yaş ve
üzerindeydi. Asistanların %68,9’u (n=266) üniversite hastanesinde, %31,1’i (n=120) eğitim ve
araştırma hastanesinde çalışmaktadır. Toplam çalışma süresi ortalama 4,15±2,86 yıl,
asistanlıkta geçen ortalama süre 22,6±11,2 aydır. Ortalama UCLA‑GAS skoru 42,88 ± 6,20
(min 25, maks 62) saptanmıştır. Asistanlık sırasında uzmanlık eğitim programı içerisinde
bölüm tarafından yapılandırılmış bir yaşlı sağlığı eğitimi almadığını belirten kişiler, eğitim
alan kişilere göre daha yüksek UCLA toplam puanı almış olup bu fark istatistiksel olarak
anlamlı bulunmuştur (p=0,007).
SONUÇ: Tam zamanlı aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinde yaşlılara karşı nötral-hafif
olumlu tutum saptanmıştır. UCLA-GA toplam puanını etkileyen tek değişken uzmanlık
eğitimi sırasındaki yapılandırılmış bir yaşlı sağlığı eğitim programı olup olmamasıdır.
Yaşlılara karşı tutumları etkileyen faktörler oldukça karmaşık ve çok boyutlu olup, ileri
araştırmaların yapılması gereklidir.
AIM: The aim of this study; to investigate the attitudes of physicians who are full-time family
medicine residents in Turkey towards the elderly and to define the factors associated with
these attitudes.
MATERIALS AND METHODS: The universe of the research, whose design type is crosssectional-
analytical, consists of family medicine residents who were receiving full-time
residency training in Turkey as of December 2020, when the study was conducted. 387 people
were included in the study. The data collection form of the study, in which the online
questionnaire method was used, included the University of California at Los Angeles
Geriatrics Attitudes Scale (UCLA-GAS) sociodemographic information, information about
geriatric education in medical school and during residency, questions about elderly family
members, and questions about dealing with the health of the elderly. Study consent was
obtained with the written consent given in front of the text of the questionnaire. Statistical
Package for the Social Sciences 20 package program was used to evaluate the data obtained
from the study. In the testing of two-sided hypothesis, p<0,05 was considered sufficient for
statistical significance.
RESULTS: A total of 386 full-time family medicine residents, 72% (n=278) female, 27.5%
(n=106) male, and 0.5% (n=2) who did not want to state their gender, participated in our
study. 69.7% (n=269) of the participants were between the ages of 20-29, and 30.3% (n=117)
were aged 30 and over. 68.9% (n=266) of the residents work in a university hospital and
31.1% (n=120) in a training and research hospital. The mean total working time was
4.15±2.86 years, and the mean time spent in residency was 22.6±11.2 months. The mean
UCLA‑GAS score was 42.88 ± 6.20 (min 25, max 62). People who stated that they did not
receive an elderly health education structured by the department within the residency training
program during their residency received a higher UCLA total score than those who received
the training, and this difference was found to be statistically significant (p=0.007).
CONCLUSION: Neutral-mild positive attitudes towards the elderly were determined among
full-time family medicine residents. The only variable that affects the UCLA-GA total score is
whether there is a structured elderly health education program during residency training. The
7
factors affecting attitudes towards the elderly are quite complex and multidimensional, and
further research is required.
